Πέρα όμως από τη μαζική αποκαθήλωση του πολιτικού κατεστημένου στα ματιά των πολιτών της , η ιδιαιτερότητα της Ελλάδας περιλαμβάνει , την ταυτόχρονη διαβρωτική σύγκληση μιας σειράς απαξιωτικών διεργασιών, σε όλο το φάσμα της κοινωνικής ζωής . Για παράδειγμα ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζονται τα Εθνικά Θέματα και το μεταναστευτικό σε συνδυασμό με την νέα «αντίληψη» με την οποία ευνουχίζεται το μάθημα της Ιστορίας και την ταυτόχρονη άρνηση του Εθνικού Αυτοπροσδιορισμού, την οποία «αβαντάρει» μεγάλο μέρος του πολιτικού κατεστημένου – ακαδημαϊκού, εκπαιδευτικού, πολιτιστικού κ.λ.π – προκαλούν γενικευμένη λαϊκή οργή , ανάμεικτη με αισθήματα εγκατάλειψης και προδοσίας. Αλλά και το καθολικό ξεχαρβάλωμα και η γραφειοκρατία της κρατικής μηχανής, η υποκουλτούρα των ΜΜΕ και η έξαρση της εγκληματικότητας , συμπληρώνουν ένα σκηνικό καθημερινότητας που προκαλεί υπαρξιακή ασφυξία.
Δεν είναι λοιπόν μόνο η Οικονομική κατάρρευση – που άρχισε το 1981 με την ανάληψη της εξουσίας από το ΠΑΣΟΚ του λαϊκιστή – μαρξιστή Ανδρέα Παπανδρέου (+) και επιδεινώθηκε κατά την διακυβέρνηση του ανεύθυνου «ανεψιού» Καραμανλή το πρόβλημα της Ελλάδας παρά το ότι η «σοσιαλιστική λαίλαοπα» της περιόδου 1981 -2003, κατόρθωσε και διέβρωσε το αξιακό σύστημα της ελληνικής κοινωνίας με αποτέλεσμα σήμερα να έχει ξεσπάσει η συνισταμένη όλων των αποσαθρωτικών δυνάμεων που για χρόνια δούλευαν υπόγεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου